SVE SU MI LADJE POTONULE

Sve su mi ladje potonule
Sva sunca moja ugasla
Nebo se na glavu srusilo
Tjeskoba me zestoko ubija
Od kad se kraj mene ne budis
Od kad nam kafu ne kuvas
Od kada moju poeziju ne čitaš
Od kad za nove pjesme ne pitas.

Sve su mi ladje potonule
Sva moja mora presahla
Sve naše bajke nestale
Sve zelje puste ostale
Od kad su rijeci zamrle
Od kad je svuda praznina
Od kad je grobna tisina
U ovom nasem stanu
Gdje sve na tebe podsjeca.

Sve su mi ladje potonule
Od kad je sunce pomracilo
Od kad je zivot smisao izgubio
A svijet naprosto nestao
A moj je zivot prestao
Od kad mi ne citiras Tolstoja
Od kad ne hvalis Gogolja
Zato tugujem uz tvoju sliku
Na izbrusenom granitnom spomeniku.

5. septembar 2023