Majka svetog Save. U svetu: Ana, kći grčkog Cara Romana IV (1168-1171), i supruga velikog srpskog župana Stefana Nemanje, sa kojim je rodila tri sina - Vukana, Stefana, i Rastka (sv. Savu). Sa Nemanjom je za žensku čeljad podigla Bogorodičin manastir (na levoj obali Toplice, na ušću Kosanice), i tu se zamonašila, dobivši ime Anastasija. Poživevši u pobožnosti, i Bogo-ugađanju, predstavila se u miru, 21. juna oko 1200. godine. Sahranjena je u manastiru Studenici, u priprati Bogorodične crkve, u kojoj je, u XVI veku, urađena divna ikona na zidu (freska).
Slavi se 22. juna / 5. jula.
Anastasija je provela zadnjih pet godina svog života u manastiru Kuršumlija gde je mirno usnula u Gospodu 21. juna 1200. godine. Imala je 75 godina. Ona se upokojila u Gospodu samo četiri meseca nakon upokojenja njenog supruga, velikog župana Stefana Nemanje – monaha Simeona, koji je usnuo u Gospodu u 86-toj godini u manastiru Hilandar, 13. februara 1200. godine. Svetoj Anastasiji je priređena hvale dostojna pravoslavna hrišćanska sahrana u manastiru Studenica, gde se ponovo pridružila svom suprugu u „iščekivanju vaskrsenja mrtvih i života budućeg veka”.
„Sveta mati Anastasija, kada hvalimo vrlinu, hvalimo tebe jer je tvoja postojana ljubav i revnost za Gospoda Boga primer i put koji treba da sledimo; moli se, stoga, o najvrlija, da Gospod Bog umekša naša srca kako bi i mi težili istim spasonosnim vrlinama vere, nade i ljubavi i na taj način ostali verni našem Gospodu Isusu Hristu, Kome priliči slava, čast i poklonjenje, zajedno sa Njegovim Bespočetnim Ocem i Životodavnim Duhom, sada i uvek i u vekove vekova. Amin.”